Kiedy dzielisz się ze wspólnotą swoimi przeżyciami:

1. nie ukrywaj się za zasłoną takich słów jak „my”, „nas”, „ludzie”. Podziel się swoimi własnymi wrażeniami, przeżyciami czy poglądami na określony temat,
2. nie zachęcaj do polemiki ani jej nie rozpoczynaj. Chrześcijańska wspólnota nie rozwija się dzięki kłótniom,
3. nie pouczaj innych, jakbyś wygłaszał „kazania”. Będzie na to czas przy innej okazji,
4. nie spiesz się. Należy cierpliwie wysłuchać każdego głosu, a to wymaga czasu.

Kiedy słuchasz innych:

1. nie sądź ani nie upominaj innych. Ich przeżycia nie są ani dobre, ani złe. Raczej spróbuj wczuć się w ich położenie,
2. nie chwal się ani nie przepytuj innych. Jeżeli już zadajesz pytania, niech będą one wyrazem twego zaangażowania się i zainteresowania,
3. nie udzielaj innym dobrych rad. Przyjdzie na to czas, gdy ktoś będzie cię o to prosił,
4. nie przerywaj, gdy ktoś inny mówi czy zastanawia się w milczeniu, co chciałby powiedzieć. Każda osoba dzieląca się swymi przeżyciami powinna mieć czas na zastanowienie się.