„Cały Kościół liczy bardzo na świadectwo wspólnot, które napełnia »wesele i Duch Święty« (Dz 13,52). Kościół chciałby ukazywać światu przykłady wspólnot, w których wzajemna troska pomaga przezwyciężyć samotność, więź braterska budzi we wszystkich poczucie współodpowiedzialności, a przebaczenie zabliźnia rany, umacniając w każdym dążenie do komunii.

We wspólnotach tego typu charyzmat kieruje wykorzystaniem energii, umacnia wierność i nadaje kierunek pracy apostolskiej wszystkich, zwracając ją ku wspólnej misji. Aby ukazać współczesnym ludziom swoje prawdziwe oblicze, Kościół pilnie potrzebuje takich wspólnot braterskich, które samym swoim istnieniem wnoszą wkład w nową ewangelizację”.

Święty Jan Paweł II, Vita consecrata, 45

„Wszyscy potrzebujemy siebie nawzajem i duchowe dobro, którego nie posiadam, otrzymuję od innych”.

Święty Jan Paweł II, Vita consecrata, 52 – słowa świętego Bernarda